Stage in Kameroen

Hallo iedereen, ik ben aangekomen in Bamenda: engelstalig gebied (qwerty klavier) en bolwerk van de oppositie tegen Paul Biya.

Het heeft ons een tijdje geduurd om hier te geraken. Zaterdagavond zijn we vertrokken uit Mouda om naar het verjaardagsfeestje te gaan van Carla en om in de procure te slapen. De volgende dag hadden we om 6u onze bus richting Ngaoundere om daar te trein te nemen richting Yaounde... De trein was echt een luxe met een bed... Aangekomen in Yaounde was het een hel. We zijn rechtstreeks naar de scheutisten geweest maar erna hebben een stapje gezet in de stad. De mensen waren zeer opdringerig, iets wat ik nooit had meegemaakt in het noorden. Ik was daarom ook blij dat ze de volgende dag op de bus zaten naar Bamenda. Een klein beetje met de vrees dat we hetzelfde sfeertje zouden tegenkomen als in Yaounde, maar de eerste indruk lijkt me zeer goed...
We slapen in de Baptist Mission enn ook daar heb ik het gevoel dat we goed zitten...

Ondertussen begin ik de mensen in Mouda al een beetje veel te missen, maar dit is een normale reactie denk ik...

Binnen enkele dagen vertrekken we richting kust om daar nog even te genieten voor we terug keren naar het belgenlandje.

vrijdag was het trouwens nationale feestdag: naast de vertrouzde deffile in Moutourwa waser 's avonds ook een feestje in de Survoltage... Het werd wat laat waardoor het afscheid de dag erna wat moeilijker liep... Maar ik heb ervan genoten...


PS Mijn felicitaties aan de Sirkul aanhangers: ze zijn kampioen van het tweede kolommetje...
PS Buiten is het hier een reclamefestijn van MTN, een gsm maatschappij. Indien ze in de Steenstraat hun boxen op hetzelfde volu;e zouden zetten....
PS Er lopen hier ontzettend veel Michael Jacksons rond, vooral in Yaounde. Zwarten die door een ziekte wit zijn geworden (Ambino's). Dit moet in mijn ogen zowat een hel zijn...
PS Het eerste contact met een engelstalige... Bert zit in de bus en er stapt een dame in die zowat tien maal breder is dan Bert en ik tesamen. Ze stpapt in, ziet Bert staan en voor heel de bus: "White man, marry me!" . Ze kwam naar ons kijken of we een trouwring aan hadden... Natuurlijk lag heel de bus plat van het lachen. De vrouw leek later helemaal zot te zijn...