vrijdag, april 29, 2005
Bij de overheid is het altijd een beetje feest!
Deze week en vorige week heb ik maar liefst vier maal naar het “Ministerie van emigratie en migratie” geweest om mijn visa te verlengen. Een eerste maal ben ik om 15u naar het bureau geweest om te vragen welke documenten ik nodig had om mijn visa te verlengen. Dit was aan de late kant want om 15u30 sloot het bureau. Maar reeds om 15u was er niemand meer die me iets kon zeggen. De volgende keer was ik samen met Douda geweest naar het bureau want hij kende de commissaris en dit zou een stuk gemakkelijker verlopen. De commissaris was echter niet aanwezig en de vrouw die normaal verantwoordelijk was voor het verlengen van visa’s was nogal kortaf. We moesten terugkomen met een aanbevelingsbrief van de Fondation die gelegaliseerd was, … . Ze vertelde dit alles op een niet en duidelijke en beleefde manier.
Het weekend erna ben ik tezamen met Douda terug gegaan met een aanbevelingsbrief en we hebben de commissaris daar terug gevonden. Het was geen enkel probleem voor hem, zijn handtekening zou ik krijgen en hij zei me ook dat het niet nodig was om die brief te laten legaliseren. In stilte zei hij tegen Douda dat ik maar een cadeautje moest geven aan de mevrouw die me verder ging ‘helpen’. Echt helpen deed ze niet. Het enige wat ze deed was blaffen. Allereerst moest ik een formulier invullen en ondertekenen. Dit was echter een probleem omdat mijn handtekening niet hetzelfde was als mijn handtekening op mijn pasport. Een tweede poging (die me heel wat zweet bezorgde) was echter wel in orde. De goedkeuring van de commissaris had ik reeds, dus moest ik nu nog enkel fiscale zegels gaan halen. Maar liefst voor 50.000 CFA (dit is ongeveer 75€!!!). Teruggekomen heb ik van eerste keer haar cadeautje gegeven. Ze was opeens ontzettend vriendelijk en ik kreeg duidelijke antwoorden. Ik mocht de volgende dag terugkomen om mijn pasport af te halen.
De volgende ochtend kwam ik binnen en ze sprong opeens recht: de personen die stonden te wachten moesten maar nog een tijdje wachten. Ze vroeg onmiddellijk mijn naam en binnen de twee minuten had ik mijn pasport met mijn verlengde visa in mijn handen…
Kern van het verhaal: in Kameroen gaat alles veel vlotter als je een centje onder tafel doorgeeft!
Het weekend erna ben ik tezamen met Douda terug gegaan met een aanbevelingsbrief en we hebben de commissaris daar terug gevonden. Het was geen enkel probleem voor hem, zijn handtekening zou ik krijgen en hij zei me ook dat het niet nodig was om die brief te laten legaliseren. In stilte zei hij tegen Douda dat ik maar een cadeautje moest geven aan de mevrouw die me verder ging ‘helpen’. Echt helpen deed ze niet. Het enige wat ze deed was blaffen. Allereerst moest ik een formulier invullen en ondertekenen. Dit was echter een probleem omdat mijn handtekening niet hetzelfde was als mijn handtekening op mijn pasport. Een tweede poging (die me heel wat zweet bezorgde) was echter wel in orde. De goedkeuring van de commissaris had ik reeds, dus moest ik nu nog enkel fiscale zegels gaan halen. Maar liefst voor 50.000 CFA (dit is ongeveer 75€!!!). Teruggekomen heb ik van eerste keer haar cadeautje gegeven. Ze was opeens ontzettend vriendelijk en ik kreeg duidelijke antwoorden. Ik mocht de volgende dag terugkomen om mijn pasport af te halen.
De volgende ochtend kwam ik binnen en ze sprong opeens recht: de personen die stonden te wachten moesten maar nog een tijdje wachten. Ze vroeg onmiddellijk mijn naam en binnen de twee minuten had ik mijn pasport met mijn verlengde visa in mijn handen…
Kern van het verhaal: in Kameroen gaat alles veel vlotter als je een centje onder tafel doorgeeft!
