
zaterdag, februari 05, 2005
Eerste bericht...
Hier zit ik dan! Onvoorstelbaar! Ik zit hier onder een afdakje met zicht op de voorwijken van Yaoundé in Maison Provenciale de Missionnaires de Scheut. We zitten in Yaoundé in het korte natte seizoen waardoor de regen hier dus met bakken uit de lucht valt! Ik heb net het gevoel dat ik al de hele tijd me in een subtropisch zwembad bevind! Ik ben aan het wachten op een persoon die me zal brengen naar het station om mijn ticket te reserveren!
Ik zal even terug gaan in de tijd! Gisteren kwam ik vroeg in de ochtend aan in Zaventem samen met Ma, Pa, Bert en Diederik! Normaal gezien zou mijn vlieger om 10u10 vertrekken, maar door een technisch mankement aan de motor was er een grote vertraging. De piloot wou echter nog een testvlucht maken waardoor we maar om 14u aan boord konden gaan! Daardoor kreeg ik wel nog de kans om even Ruth en Gilles uit te zwaaien richting London om van daaruit naar Accra te vliegen. Mijn vluchtroute werd ook even gewijzigd. Het vliegtuig zou eerst naar Kinshasa vliegen om vervolgens terug te vliegen naar Yaoundé. Ik zou dus met andere woorden maar aankomen in Yaoundé even over middernacht. De vliegtuigreis was wel een ervaring! De Alpen, Corsica, Sardinië, Algerije, Sahara,… (je kon de hele vliegroute mee volgen op een groot scherm) en dan werd het nacht! Rond 18u30 was het binnen de 10 minuten pikdonker! Ik wist dit reeds op voorhand, maar het geeft toch een raar gevoel. Tijdens de vlucht kon je ook naar een filmpje kijken (Wimbledon, Finding Nemo,…) en kwamen ze af en toe eens langs met een drankje! Ik heb dus mijn laatste Belgische pint gedronken voor een tijdje!
Het viel me op hoeveel gelovigen het vliegtuig naar Afrika namen. De meeste blanken gaan naar een bevriende pater, broer,…
Rond 19u had ik ook een heel raar gevoel! We vlogen recht boven Maroua… Kon ik maar met de parachute springen é!
In Kinshasa moesten we in de vlieger blijven zitten. Als ik aankwam in Yaoundé viel alles veel beter mee dan mij vooraf gezegd. Hoewel ik toch wat zat te trillen op mijn benen toen ze 10 minuten naar mijn pasport zaten te kijken! Stel je eens voor dat ik niet binnen zou geraken. Mijn bagage heb ik vlot kunnen verkrijgen en is nog veel vlotter door de douane geraakt! Na de bagagecontrole is het wel even opletten, maar ik ben rechtstreeks naar buiten gelopen tot er mij iemand concreet aansprak: “Vous pouvez aller à ou?” Hij verstond er niets van, maar nadat ik het blaadje toonde en we een prijs afspraken stuurde hij me door naar een taxi! (Bert, het waren gele taxi’s en je moet er niet mee inzitten want de taxi’s aan de luchthaven hebben verplicht een certificaat nodig van de overheid om corruptie tegen te houden)! Eerst vroeg hij 10.000 CFA maar in Euro’s vroeg hij 20€! Ik heb toegestemd, alhoewel 10.000 CFA maar 15 € is! Rekening houdende dat het ook nachttarief is é… ’s Anderdaags zeiden ze hier dat ik zeker niet te veel heb betaald!
De taxi chauffeur heette André en gelukkig wist hij het Maison Provenciale de Missionnaires de Scheuts zijn! Daar aangekomen werd ik opgewacht door de “gardien” die me naar mijn kamer bracht. Het was ondertussen 2u ’s nachts. Ik heb nog vlug een douche genomen (zelfs met warm water) en dan in mijn bed gekropen onder mijn muskiettennet…
En… Mijn eerste nacht in Afrika zal ik niet zo gauw vergeten! Amaai, zo warm en zo slecht geslapen! En mijn bed was ook veel te klein!
De volgende ochtend ging om 6u30 mijn wekker af om te gaan eten! Aan de tafel zat ook een scheutist (Paul uit Kinshasa uit Rekkem) die pater Ingelbeen (een nonkel van mijn ma) ook kent! En natuurlijk ook een hele hoop ongelooflijk vriendelijke mensen! Het valt me trouwens op dat ik nu al betrekkelijk goed aan de slag kan met mijn Frans. Ik had het eerlijk gezegd anders verwacht.
Allé,
Tot later,
Groeten,
Dries
Ik zal even terug gaan in de tijd! Gisteren kwam ik vroeg in de ochtend aan in Zaventem samen met Ma, Pa, Bert en Diederik! Normaal gezien zou mijn vlieger om 10u10 vertrekken, maar door een technisch mankement aan de motor was er een grote vertraging. De piloot wou echter nog een testvlucht maken waardoor we maar om 14u aan boord konden gaan! Daardoor kreeg ik wel nog de kans om even Ruth en Gilles uit te zwaaien richting London om van daaruit naar Accra te vliegen. Mijn vluchtroute werd ook even gewijzigd. Het vliegtuig zou eerst naar Kinshasa vliegen om vervolgens terug te vliegen naar Yaoundé. Ik zou dus met andere woorden maar aankomen in Yaoundé even over middernacht. De vliegtuigreis was wel een ervaring! De Alpen, Corsica, Sardinië, Algerije, Sahara,… (je kon de hele vliegroute mee volgen op een groot scherm) en dan werd het nacht! Rond 18u30 was het binnen de 10 minuten pikdonker! Ik wist dit reeds op voorhand, maar het geeft toch een raar gevoel. Tijdens de vlucht kon je ook naar een filmpje kijken (Wimbledon, Finding Nemo,…) en kwamen ze af en toe eens langs met een drankje! Ik heb dus mijn laatste Belgische pint gedronken voor een tijdje!
Het viel me op hoeveel gelovigen het vliegtuig naar Afrika namen. De meeste blanken gaan naar een bevriende pater, broer,…
Rond 19u had ik ook een heel raar gevoel! We vlogen recht boven Maroua… Kon ik maar met de parachute springen é!
In Kinshasa moesten we in de vlieger blijven zitten. Als ik aankwam in Yaoundé viel alles veel beter mee dan mij vooraf gezegd. Hoewel ik toch wat zat te trillen op mijn benen toen ze 10 minuten naar mijn pasport zaten te kijken! Stel je eens voor dat ik niet binnen zou geraken. Mijn bagage heb ik vlot kunnen verkrijgen en is nog veel vlotter door de douane geraakt! Na de bagagecontrole is het wel even opletten, maar ik ben rechtstreeks naar buiten gelopen tot er mij iemand concreet aansprak: “Vous pouvez aller à ou?” Hij verstond er niets van, maar nadat ik het blaadje toonde en we een prijs afspraken stuurde hij me door naar een taxi! (Bert, het waren gele taxi’s en je moet er niet mee inzitten want de taxi’s aan de luchthaven hebben verplicht een certificaat nodig van de overheid om corruptie tegen te houden)! Eerst vroeg hij 10.000 CFA maar in Euro’s vroeg hij 20€! Ik heb toegestemd, alhoewel 10.000 CFA maar 15 € is! Rekening houdende dat het ook nachttarief is é… ’s Anderdaags zeiden ze hier dat ik zeker niet te veel heb betaald!
De taxi chauffeur heette André en gelukkig wist hij het Maison Provenciale de Missionnaires de Scheuts zijn! Daar aangekomen werd ik opgewacht door de “gardien” die me naar mijn kamer bracht. Het was ondertussen 2u ’s nachts. Ik heb nog vlug een douche genomen (zelfs met warm water) en dan in mijn bed gekropen onder mijn muskiettennet…
En… Mijn eerste nacht in Afrika zal ik niet zo gauw vergeten! Amaai, zo warm en zo slecht geslapen! En mijn bed was ook veel te klein!
De volgende ochtend ging om 6u30 mijn wekker af om te gaan eten! Aan de tafel zat ook een scheutist (Paul uit Kinshasa uit Rekkem) die pater Ingelbeen (een nonkel van mijn ma) ook kent! En natuurlijk ook een hele hoop ongelooflijk vriendelijke mensen! Het valt me trouwens op dat ik nu al betrekkelijk goed aan de slag kan met mijn Frans. Ik had het eerlijk gezegd anders verwacht.
Allé,
Tot later,
Groeten,
Dries